De mooie vormgeving van het boek maakte mij meteen nieuwsgierig en ook, omdat het een debuut betreft van een Nederlandse schrijfster, want wie is die Victor, waarvan de naam zo groot(s) op de voorkant prijkt? Het gaat bijna vierhonderd bladzijden duren om daarachter te komen en dat is een kleine opgave voor de lezer, want het verhaal is sfeervol en pakkend geschreven. Moeiteloos reizen wij heen en weer door de tijd en mogen meebeleven hoe het is om een familiegeheim te dragen, ontstaan ver voor de Tweede Wereldoorlog en waarvan de overlevenden er alles doen om te voorkomen, dat kinderen en kleinkinderen hetzelfde leed overkomt. Een leed en lijden waar zij zelf ook geen schuld aan hadden, maar wat hen vreselijk heeft getroffen en juist door deze beschermende houding komen zij zelf niet aan de verwerking toe en ontwikkelen een soort geheimtaal, die voor ingewijden meteen begrepen wordt, maar voor de onwetenden het mysterie nog meer aanwakkert.

Prachtig en gevoelvol beschreven.