Dit hallucinante boek is niet voor één gat te vangen. Het is een roman, een thriller, ook een beetje een sciencefictionverhaal en er staan gedichten in. Het is een verhaal voor aandachtige lezers en een verhaal waar ik een tijdje aan moest wennen omdat eerst niet duidelijk is wat er precies gaande, maar die stapje voor stapje, aardedonker en poëtisch tot bloei komt, met name door het krachtige gebruik van woorden en sferen uit de natuurlijke wereld. De schrijver heeft het talent om zaken met de juiste details te beschrijven en daarmee door te gaan tot op het bot. De plot draait vooral om een dubbele moordzaak en een verdachte, Kryštof, die bloemensmokkelaar is in een tijd waarin de aarde wereldwijd gebukt gaat onder hitte en massasterfte van planten en dieren. Een verhaal dat nog even en paradoxaal genoeg op een aangename manier kan naspoken in je gedachten.