Meteen in het begin werd ik gepakt door het boek. Echt vanaf de eerste alinea, de eerste zinnen. Een jonge man hoort op school een pianostemmer aan het werk en is verkocht. Dit is wat hij wil doen later! Hij hoort bomen, voelt het bos om zich heen door die pianostemmer.

De beschrijvingen zijn prachtig, de zoektocht naar perfectie in de tonen van iedere piano is bijzonder. In het boek wordt Tomura betoverd door het stemmen en het geluid van de piano, en zelf wordt je betoverd door het lezen van de mooie zinnen en beschrijvingen van de denkwereld van de jongen/man en de omgeving en de passie. Ook als je op zich niks met piano spelen of klassieke muziek hebt, zoals ik, is het een mooi boek. Ik zou het eigenlijk meteen nog een keer willen lezen.